Kişilik gelişiminde bebeklik, çocukluk ve ergenlik dönemleri ayrı ayrı önemlidir. Bu dönemlerde ihtiyaçlarla, duygularla ve yaşananlarla yavaş yavaş kişilik şekillenir. Dolayısıyla, çevreyle, yakınlarla ve en önemlisi anne – baba ile ilişkiler büyük rol oynar ve kişiliğin gelişimi hayat boyu devam eder.

Çevresel koşullarla ya da ilişkilerdeki hayat zorluklarıyla uğraşırken ailenin her üyesinin yaşanan sorunu fark etmesi, çözüm için sorumluluk almaya karar vermesi, harekete geçmek için desteklenmesi ve güçlendirilmesi çok önemlidir. Bütüncül bir yaklaşımla tüm ailenin değerlendirilmesi ve bilgilendirilmesi sağlanmalıdır.

Her aile çocuğuna, gelişimi için elinden gelen tüm imkanları, en uygun ortamı sağlamaya çalışır. Fakat bazen bu süreçte pürüzler çıkabilir, ahenk bozulabilir. Bazen de ahengin bozulmaması için bilgilenmek, önlemler almak ya da çocukların yaş dönemlerinin özelliklerini öğrenmek gerekir.

Böyle zamanlarda görüşmek, ahengi beraberce tekrar yakalamak ve korumak dileğiyle…

21 Şubat 2013 Perşembe

Umursamak

Bir fark yaratır umursamak. 

Görevimi tamamlamış olma hissi, elimden geleni yapmış olduğumu düşünmek bir huzur verir bana. Umursanmaksa apayrı bir mutluluktur; utancın bittiği, üzüntünün seyreldiği, hırçınlığın yatıştığı bir yer. 

Diğer yandan da umursamak bulaşıcıdır. Umursayan birisini görünce umursamamak zorlaşır. Umursandığımız ve başkalarının, doğanın umursandığı bir evde büyürsek kayıtsız kalmamayı öğreniriz.

Bu en büyük güçtür bence... 

Her yere bulaşması, umursayabilmek ve umursanmak dileğiyle...